Część 1 można znaleźć tutaj.
Odpowiedź Unii Europejskiej na chiński globalny handel i programy infrastrukturalne właśnie się materializuje.
Główne europejskie inicjatywy Global Gateway mają na celu zapewnienie krajom rozwijającym się alternatywy dla chińskiej inicjatywy Belt and Road Initiative, która przewiduje siłę Pekinu wzdłuż krytycznych szlaków handlowych poprzez ulepszenia portów, programy energetyczne i sieci telekomunikacyjne.
Początkowe projekty Globalnej Bramy UE obejmują kabel cyfrowy pod Morzem Czarnym, podmorski kabel światłowodowy łączący kraje basenu Morza Śródziemnego i Afryki Północnej oraz zaporę i elektrownię wodną w Kamerunie.
UE planuje również wiele projektów w sąsiedztwie Chin, w tym współpracę z Indonezją w zakresie transformacji energetycznej oraz inicjatywę połączeń cyfrowych na Filipinach. To samo dotyczy kilku projektów w bezpośrednim sąsiedztwie Rosji, w tym projektu wodorowego w Kazachstanie, połączenia kolejowego w Azji Środkowej, dwóch projektów w Mongolii i elektrowni wodnej w Tadżykistanie.
Zachód był jednak często krytykowany za chaotyczną i opieszałą reakcję na inicjatywę Pasa i Szlaku. Ludzie ignorują projekt Global Gateway i jego szczególny cel; program jest niejasny i wątpliwy finansowo, a także powiela lub nakłada się na inne już istniejące wysiłki rozwojowe.
Główne zarzuty dotyczące inicjatywy Global Gateway
Obywatele UE są ogólnie nieświadomi Global Gateway i tego, co osiąga, a także finansowania BIZ przez UE. UE nie podkreśla, że jako całość jest największym dostawcą pomocy zagranicznej, wnosząc na przykład ponad 50 miliardów euro rocznie na walkę z ubóstwem i promowanie globalnego rozwoju[1]. Poza ogłoszeniem przez von der Leyen Globalnej Bramy w grudniu 2021 r., UE pozostała raczej cicha.
Istnieje kilka publikacji na temat rozwoju i krótkie opisy działań Globalnej Bramy. Jednak w porównaniu z BRI, rozgłos jest niewielki lub żaden. W rzeczywistości, w porównaniu do BRI, ślad Global Gateway w Afryce jest stosunkowo nieznany. Według Emmanuela Matambo, dyrektora ds. badań na Uniwersytecie w Johannesburgu, UE nie reklamowała się tak dobrze jak Pekin[2]. Pomimo wspaniałego języka zawartego w oświadczeniu Komisji Europejskiej, UE nie udało się wypromować i sprzedać Globalnej Bramy w UE i na arenie międzynarodowej.
Ponadto, pomimo faktu, że “przejrzystość” jest jedną z głównych cech Globalnej Bramy, wysiłkom tym brakuje jasności co do tego, czym ona jest; specyfiki projektu, finansowania, niewystarczających informacji online i niepewnego zarządzania. Siew dezorientacji wśród urzędników UE i ogółu społeczeństwa.
Chociaż poinformowano, że 300 miliardów euro zostanie wydanych na arenie międzynarodowej w latach 2021-2027, Vincent Grimaud, tymczasowy dyrektor Dyrekcji ds. Partnerstw Międzynarodowych Komisji Europejskiej, wskazał, że nie ma nowych funduszy na poziomie UE[3]. Kwota 300 miliardów euro blednie w porównaniu z bilionem dolarów, które Chiny już zainwestowały. Druga rzeczniczka Komisji Europejskiej nie była w stanie ujawnić kwoty wydanych pieniędzy, ale potwierdziła, że nie ma jednej listy planowanych projektów[4]
Dyrekcja Generalna ds. Partnerstw Międzynarodowych Komisji Europejskiej została odpowiedzialna za zarządzanie wdrażaniem Global Gateway[5]. Nie jest jednak pewne, w jaki sposób inicjatywy będą weryfikowane i monitorowane. Ogólnie rzecz biorąc, struktura inicjatywy jest słaba, co czyni ją powierzchowną. UE podważa cel Global Gateway i sprawia, że wkład prywatnych inwestycji i państw członkowskich “Drużyny Europy” jest niepożądany.
Rodzi to pytanie, na ile realna jest przewidywana pula środków finansowych UE. W latach 2021-2027 UE zainwestuje 300 mld euro, a przewidywane finansowanie będzie pochodzić z różnych instytucji finansowych UE. Większość finansowania UE będzie pochodzić z Instrumentu Sąsiedztwa, Rozwoju i Współpracy Międzynarodowej (135 mld euro), a następnie z dotacji UE (18 mld euro) oraz europejskich instytucji finansowych i finansowania rozwoju (145 mld euro)[6]
Przewiduje się, że pozostała kwota zostanie zapewniona przez państwa członkowskie i inwestycje prywatne. Ze względu na większy element ryzyka, UE jest nieskuteczna w umożliwianiu prywatnych inwestycji poza Europą. Podobnie, państwa członkowskie nie przeznaczają swoich środków publicznych na finansowanie rozwoju zagranicznego UE. W związku z tym UE chce zająć się kwestią prywatnego kapitału i inwestycji państw członkowskich poprzez potencjalne ustanowienie Europejskiego Instrumentu Kredytów Eksportowych[7]. Europejski Bank Inwestycyjny zapewnia, że “strategia Global Gateway jest na dobrej drodze”, aby osiągnąć cel 300 miliardów euro[8]. Warto zauważyć, że w przeszłości Europejski Trybunał Obrachunkowy określił obietnicę mechanizmu dźwigni finansowej jako “nadzieje i oczekiwania”, a tylko czas pokaże, czy cała kwota zostanie zmobilizowana[9]
Niemniej jednak, harmonogram tego przedsięwzięcia jest nieznany, a to, czy UE będzie w stanie osiągnąć obiecane 300 miliardów euro do 2027 roku, jest jeszcze trudniejsze do wyobrażenia w rzeczywistości. Nawet jeśli UE miałaby osiągnąć połączenie kapitału prywatnego i państw członkowskich UE, 300 miliardów euro to skromna kwota w porównaniu z chińską BRI, która do tej pory wydała ponad bilion dolarów.
Stare projekty pod nowymi nazwami?
Biorąc pod uwagę, że UE ma już ugruntowane projekty rozwojowe, nie jest jasne, w jaki sposób Global Gateway stanowi nowe przedsięwzięcie.
Istniejące inicjatywy rozwoju regionalnego obejmują unijny Instrument Sąsiedztwa, Rozwoju i Współpracy Międzynarodowej, Plan Junckera, Plan Inwestycji Zewnętrznych, Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju i inne[10]
Ponadto przewiduje się, że środki finansowe zostaną przekierowane z istniejących inicjatyw i projektów, których zakończenie zaplanowano już w ramach obecnych ram, ale przemianowane na część Global Gateway. Sprawia to, że zarówno Global Gateway, jak i obecne programy rozwojowe stają się bezużyteczne. Oba są obecnie operacyjne, a ich cele pokrywają się, co utrudnia ich rozdzielenie.
Niemniej jednak, sekretarz generalny Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych, Stefano Sannino, podkreśla różnicę, stwierdzając, że Global Gateway “wwiększym stopniu uwzględnia również interesy europejskie, dążąc do budowania wzajemnie korzystnych partnerstw”, w przeciwieństwie do zwykłego finansowania rozwoju dla krajów[11]
Program Global Gateway może być bardziej instrumentem geopolitycznym niż inicjatywą pomocy rozwojowej. Nie jest jednak jasne, w jaki sposób tak jest i dlaczego nakładające się programy nadal działają, jeśli finansowanie i projekty są przejmowane przez Global Gateway.
Ponadto istnieje kwestia tego, co jest przekazywane w ramach Global Gateway. Na początku tego roku Komisja opublikowała listę sztandarowych projektów Global Gateway. Projekty te koncentrują się przede wszystkim na klimacie i energii, przy czym 49 projektów należy do tych kategorii, a pozostałe projekty koncentrują się głównie na transporcie[12]. Niewiele projektów koncentruje się na zdrowiu i edukacji. Wiele z przykładów inicjatyw Gateway istniało wcześniej pod parasolem inicjatywy Team Europe[13]
Nawet jeśli pominąć utrzymujące się wątpliwości co do modelu zarządzania, który pozostaje w najlepszym razie niejednoznaczny, szczególnie w odniesieniu do roli nowej Rady Doradczej Biznesu, trudno nie dojść do wniosku, że nowa Globalna Brama nie oferuje nic nowatorskiego.
Nic więc dziwnego, że Parlament Europejski wydaje się być zdezorientowany co do kierunku i celów tej inicjatywy, o czym świadczy niedawna dyskusja, w której kilku posłów do PE nie było poinformowanych o jej celu[14]
Niestety, wydaje się, że UE starała się połączyć sprzeczne obawy bez podejmowania dodatkowych istotnych zobowiązań finansowych. Pozostawia to próbę ustanowienia strategii, która łączy interesy geopolityczne i gospodarcze z celami rozwojowymi, pozbawionymi treści i prawdziwego potencjału.
Odniesienia
- https://commission.europa.eu/aid-development-cooperation-fundamental-rights/human-rights-non-eu-countries/recipients-and-results-eu-aid_en ↑
- https://www.scmp.com/news/china/diplomacy/article/3204431/one-year-eu-alternative-chinas-belt-and-road-fails-deliver ↑
- https://www.scmp.com/news/china/diplomacy/article/3204431/one-year-eu-alternative-chinas-belt-and-road-fails-deliver ↑
- https://www.scmp.com/news/china/diplomacy/article/3204431/one-year-eu-alternative-chinas-belt-and-road-fails-deliver ↑
- https://www.idos-research.de/en/briefing-paper/article/europes-global-gateway-a-new-geostrategic-framework-for-development-policy/ ↑
- https://commission.europa.eu/aid-development-cooperation-fundamental-rights/human-rights-non-eu-countries/recipients-and-results-eu-aid_en ↑
- https://www.idos-research.de/en/briefing-paper/article/europes-global-gateway-a-new-geostrategic-framework-for-development-policy/ ↑
- https://www.eib.org/en/press/all/2023-187-global-gateway-commission-eib-announce-funds-eur-18-billion-boost-investments-climate-action-sustainable-economies ↑
- https://www.devex.com/news/auditor-says-eu-s-guarantee-experiment-still-just-hopes-and-expectations-98147 ↑
- https://www.clingendael.org/publication/global-gateway-positioning-europe-sustainable-future ↑
- https://foreignpolicy.com/2023/01/10/europe-china-eu-global-gateway-bri-economic-development/ ↑
- https://international-partnerships.ec.europa.eu/publications/global-gateway-2023-flagship-projects-infographics_en ↑
- https://international-partnerships.ec.europa.eu/policies/team-europe-initiatives_en#:~:text=on the ground.-,What is Team Europe?, większa skuteczność i większy wpływ. ↑
- https://www.europarl.europa.eu/doceo/document/CRE-9-2023-01-19-ITM-005_EN.html ↑
